Na ons Siciliaanse avontuur, gingen we onze geliefde eilanden verlaten, op weg naar het vasteland. We gingen met de boot van Palermo naar Napels, zoalsin ons vorige berichtje te lezen. Voordat webij de bootaankwamen, ontmoetten we tijdens het eten van een broodje drie Israelischemensen die op de boot bleken te werken! Een van hen bleek de dag daarna vrij te zijn nadat de boot aankwam, dus hij zou ons een deel van Napels laten zien! Na een briljante boottocht (poging doen tot slapen op een bankje als een zwerver in een hoekje van de bar :)) kwamen we aan in Napels om 6u in de ochtend! Toen begon dus ook onze door een Israelische guide begeleide sightseeing tour. Zo hebben we kastelen, fonteinen, beroemde piazza's, gallerieen en koffiebars gezien. Maar ook de oudste pizzeria van Italie! Dit alles deden wij voor 12u 's middags, dus ook de pizza! Na afloopgingen we onze backpacks op de boot ophalen, die we zo lang in de hut van de crew hadden gezet. Onze grote vriend vond het een goed plan als we die even zelf op gingen halen, de kapitein echter niet. Hij werd ontslagen.

Na deze prachtige tour, waren we kapot en zijn we op zoek gegaan naar ons hostel. Onze kaart-lees-kwaliteiten schoten wederom tekort. Dankzij vriendelijke Italianen, kwamen we een uur later aan in het hostel. Daar vonden we vriendelijke Aussies. Jeeeehj ze spraken Engels! De drie daaropvolgende dagen hebben wij ons kostelijk vermaakt met deze dolle mensjes, waaronder de Australische 'crew', Maleisische Australiers, een Italiaanse Amerikaan, DE Fillipo en Simon, de veel te dikke kat. Zo nam onze Italiaanse Amerikaan, die werkelijk met iedereen vrienden maakte, ons mee naar een echte Italiaanse trattoria (lunchen tot je erbij neervalt) en een aquaduct onder de grond. Misschien leuk om te vermelden dat hij 7 kg is aangekomen tijdens zijn reis in Italie, zijn thesis gaat dan ook over Italiaans eten en drinken. Nadat we werden uitgescholden door 13-jarig Napolitaans schorriemorrie in de metro, liet DE Fillipo (een echte Napolitaan) onsdebesteJazzbar en de slechtste nachtkroeg in Napels zien.Achteraf kregenwe eenwonderschone wandeling door Napels by night, waarbij hij vertelde dat de camorra ieder moment kon toeslaan, hoera. Ook hebben we een uitstapje naar Capri gemaakt, waar onder andere het tweede huis van Giorgio Armani te zien is. Het leukste was dat we een historische villa wilden bezoeken bovenop een berg, maar na een wandeling van een uur berop, bleek deze al dicht te zijn.

Napels uitzwaaiend, gingen wijper treinnaar Rome. Hoewel het nieuwe hostel niet zulke gezellige Aussies als in Napels bevatte, lag het toch lekker centraal naast het Colosseum en was de naam van de receptionist Ally, oftewel Ali-G. We hebben in 2,5 dag zowat alle sightseeing gedaan, dat wil zeggen 10 uur lopen op een dag! Zucht. Op de laatste dag kwamen we moe doch voldaan ineens onze Maleisische Australiers tegen! Hoe klein is de wereld, we zagen ze zomaar ineens op straat lopen. Daarna zijn we samen gaan koffiedrinken, pizza eten en wijn drinken. Na Rome by night, helaas niet met zo'n dolle gids als DE Fillipo (die trouwens van adel zegt te zijn), konden wij ons de volgende dag weer in onze backpack hijsen.

Onze volgende bestemming was Perugia. We schrokken ons een hoedje toen we aankwamen: de locals droegen jassen, sjaals en handschoenen! En terecht, het is kkkoud! Het blijkt een stad te zijn op een berg waar niks te doen is. Mooi om te zien, maar daar blijft het bij. Vandaar dat we nu gestrand zijn in een internet cafe. De meevaller: er bleek een chocoladefestival gaande te zijn! We zitten nu dan ook enigzins misselijk dit berichtje te typen. Zo dadelijk gaan we terug naar ons hostel, ofja, meer een hutje op de hei. Hier gaan we naartoe per gondel, dat is weer eens iets anders dan stampvolle metro's. We kijken er naar uit om morgen te vertrekken naar Florence, ook al moeten we dan weer de landelijke berglucht verruilen voor de muffe stadslucht.

Ciao!